چاپи сиёҳ равғани пахта
Ин матоъҳо бо хосиятҳои аҷиби худ маъруфанд. Яке аз барҷастатарин хосиятҳо ин нармӣ ва тобоварии воситаҳо бар зидди калаф ва чархунӣ аст. Вақте ки шумо матоъҳои пахтаии чопшудаи сиёҳро истифода мебаред, эҳсосати хушбахтӣ ва дарозумрии он пурра дида мешавад. Барои ин, онҳо дар шеваҳои гуногун чоп мешаванд, ки ин матоъҳоро бештар ҳамҷоя ва зебо мекунад.
Матоъҳои пахта паразит нестанд, ки хеле душвор барқарор кардан мумкин аст. Рангҳо ва чопҳои ба ниёзҳои мизоҷон мувофиқ сохта шудаанд. Шартҳо барои истеҳсоли ин матоъҳо бо сохтҳои анималӣ, ороиши а фронталӣ ва навъҳои гуногуни чоп фаҳмид. Матоъҳои сиёҳ рақамҳои кандакани чопи хуштар бинобар ҷалби назар хоҳиш мекунанд ва барои шаш тагнаишкунанда борандагон моделҳои аремо мекунанд.
Равғани пахтаи сиёҳ на танҳо ба бофандагии либос, балки дар истеҳсоли ашёҳои гуногун, монитор, сумкаҳо ва бофандагии доимӣ ҳам илм медиҳад. Матоъҳо нисбатан устуворанд ва бо дарназардошти суръат ва нах сохта мешаванд. Ба ин тартиб, онҳо барои истифода дар шартҳо ва шароити гуногун мувофиқ мебошанд.
Дар охир, равғани пахтаи сиёҳ на танҳо матоъ, балки бо назардошти гуногуни чопи худро рамзи шукӯҳ ва зебоӣ мебошад. Устодон шогирдонро ба тавлид ва эҷод дар ин маводи аълосифат илҳом мебахшанд, то навъҳои гуногуни чопи сиёҳи худро таъриф кунанд. То имконпазир бошад, раванди истифодаи ин матоъ дар ҳаёти ҳаррӯзаи мо боиси рӯъйи забон ва ноу-хауи мардумонамон мегардад.